Przemoc psychiczna

„Gdy próbowałam wymknąć się z domu, zagroził, że zrobi mi krzywdę, jeśli znów zostanę przyłapana.”

#przemocpsychiczna

Przemoc psychiczna to zachowania agresywne, wywoływanie atmosfery kontroli, stresu i napięcia. Mają one na ogół charakter poniżający lub budzący poczucie zagrożenia.

Według K. Browna i M. Herberta jest to zadawanie cierpień przez:

• kontrolowanie i ograniczanie kontaktów ofiary z przyjaciółmi, szkołą czy miejscem pracy,
• przymusowa izolacja i uwięzienie,
• zmuszanie ofiary do oglądania obrazów i aktów przemocy,
• zastraszanie, grożenie, szantaż, groźby popełnienia samobójstwa,
• ciągłe niepokojenie,
• znęcanie się,
• niszczenie prywatnej własności.

Katalog ten uzupełnić można o narzucanie własnych poglądów, zawstydzanie, stałą krytykę i poniżanie, wmawianie choroby psychicznej, wyśmiewanie poglądów i pochodzenia, ograniczanie dostępu do snu i pożywienia.

Pomimo częstotliwości występowania, przemoc psychiczna jest często określana najbardziej mianem najbardziej nieuchwytnej – trudno jest ją rozpoznać i udowodnić, bowiem oprawca najczęściej rani słowem, nie czynami. Jej skutki są zauważalne długo po ustaniu relacji ze sprawcą, pozbycie się ich bardzo często wymaga terapii i pomocy specjalistów.

Przemoc psychiczna jest jednym z najczęściej spotykanych rodzajów przemocy.

Autorka tekstu: Noemi Skwiercz.

Więcej informacji: www.amnesty.org.pl.

Potrzebujesz pomocy? Zobacz: Telefony zaufania i organizacje pomocowe.

Źródło: Przemoc wobec kobiet w rodzinie i relacjach intymnych, Amnesty International, 2006; Kevin Browne, Martin Herbert, Zapobieganie przemocy w rodzinie, WSiP, 1999.